Al heeft de evolutie geen doel, het ontstaan van de soorten heeft inmiddels wel een rijk verleden. ‘De vis die aan land kroop’ geeft een compleet overzicht van het ontstaan en de ontwikkeling van het gewervelde dier. Wat zich ook voordeed in de evolutie, van de eerste Big Bang en de tweede Grote Klap tot aan de uitvinding van het wiel: onze ruggengraat hangt van toeval en tegenslag aan elkaar. De mens is dan misschien geen kroon op de schepping, de hand van Jelle Reumer maakt van de evolutie een verbazingwekkende geschiedenis. Wat is er zo bijzonder aan lopen, vliegen, zwemmen, kruipen en ademen? Wat is eigenlijk een vis? En waarom lijkt een koe meer op een dolfijn dan op een paard?
Gerelateerde producten
natuur
Rogier Verhagen
Groninger Kroon
Wat is er mooier als je in Groningen woont, om bij de keuze voor een nieuwe appelboom in de tuin te kiezen voor een typisch Gronings appelras? Maar welke dan? En wat kun je doen met de appels die straks van de boom komen? Het ene appeltje is direct eetbaar, lekker zoet of juist lichtzuur. De andere soort moet je even bewaren voor die goed 'op smaak' is. Ook Potappels zijn prima bruikbaar maar je moet ervan houden. Er zitten grote verschillen in smaak, grootte van het fruit of juist in het gebruik van de appels. 'Groninger Kroon' geeft een overzicht van de streekrassen die Groningen rijk is. Wil je er eentje in je tuin zetten, dan helpt dit boek je een goede keuze te maken. Daarmee draag je bij aan het behoud van het eetbare erfgoed dat zo'n appelras eigenlijk is. En dit boek geeft meteen antwoord op de vraag wat precies een potappel is. Alex Vissering, beroeps-Groninger en zanger-liedjesschrijver: 'De Groninger Kroon staat al jaren in mijn tuin en maakt veel mensen in mijn dorp blij. De Langezuiten boom (zoete kroon) is in de familie wereldberoemd vanwege de haite bliksem. De andere, nog onbekende appelboom is sappiger, milder en zacht zoet-zuur. Het is waarschijnlijk ook een Groninger ras, naar verluidt bij een Borg gekweekt. Ik hou van de doorhangende takken van de appels en in de herfst zijn het de swaade liesters die alles netjes opeten en opruimen. In 'Groninger Kroon' van Rogier Verhagen ga ik op zoek naar de oorsprong van mijn trotse appelbomen'.natuur
Jelle Reumer
De getijgerde lijmspuiter & 99 andere beesten
Immer nieuwsgierig en vol verwondering bekijkt Jelle Reumer de dierenwereld. De raadselachtige paling, het gestreste edelhert, de steur die vergat uit te sterven, de clowneske saiga-antilope, de wonderbaarlijk complete zandkorrelslak, de evolutionair dwaze flamingo en nog veel meer beesten typeert hij op de van hem bekende enthousiaste en vermakelijke wijze. Dieren die ogenschijnlijk doodnormaal zijn en die we amper een blik waardig keuren, worden door zijn scherpzinnige blik ineens onverwacht bijzonder. Reumer heeft een groot talent om in een korte schets met een hoog informatiegehalte over een dier te vertellen op een grappige en filosofische manier. Taalvirtuoos als hij is legt hij de vinger op een gekke of onbegrijpelijke benaming, zoals het scheefbloemwitje, of verzint hij er zelf maar een: de Japanse baardgrondel. En passant geeft hij een lesje basale ecologie, laat hij zien dat verandering in het klimaat voor de ene soort profijtelijk is en voor een andere het einde betekent, deelt hij waar nodig een tik uit richting de dierenbescherming, maar voor alles benadrukt hij de oneindige veerkracht van de natuur.natuur
Jelle Reumer
Natura Morte
Ons land telt een aantal natuurhistorische musea. Eén grote, een krap dozijn kleinere en een hele rits kleintjes. Allemaal verzamelen ze objecten uit de levende, de verloren en de dode natuur, zaden en zoogdieren, opgeprikte insecten en opgezette vogels, gedroogde planten, schelpen, monsters en vreemde beesten op sap. Gezamenlijk beheren ze een onvervangbare schat, de weerslag van wat 'biodiversiteit' in haar meest oorspronkelijke vorm kan zijn. Zonder fossielen is biodiversiteit een uit de lucht gevallen en onbegrijpelijk fenomeen. Fossielen laten zien waar we vandaan komen. Natuurhistorische musea zijn de archieven van het leven. Wie zich om de natuur van nu en van de toekomst bekommert, om de aarde en het milieu, kan niet om de fossielen heen. Paleoprofessor Jelle Reumer gidst de lezer langs de paleontologische rijkdom van de natuurhistorische musea in Nederland en Brussel. Hij bespreekt als bevlogen docent de relikwieën van oermens en oeros, de versteende knekels van Bleke Bèr de Maastrichtse Maashagedis, het schedeldek van Leidse Piet, en de overblijfselen van Krijn de Zeeuwse Neanderthaler. Jelle Reumer slaagt er met zijn grenzeloze nieuwsgierigheid, en natuurlijke verwondering in de lezer telkens een fossiele rilling te bezorgen ten overstaan van de fysieke dierlijke oerresten. De rommelige reliekschrijnen zijn uitgebannen, de geur van negentiende-eeuwse wetenschap is opgetrokken: de kunstwerken van de fossiele hakmeesters en preparateurs staan, liggen en hangen te pronken in de rijksschatkamers van de verloren oertijd. Beleef de fossielen!natuur
