Terug/Home/Webwinkel ramsj.nl /Geschiedenis/Tweede Wereldoorlog/Brieven uit ‘Hitlers Herrengefangnis’
Als opgroeiende man wist hij niet wat hij wilde. In de Eerste Wereldoorlog was hij slechts korporaal. Maar in de jaren daarna liet Adolf Hitler zijn Oostenrijkse achtergrond achter zich. In het Duitsland van de Weimar-republiek ontpopte hij zich tot een extreemrechtse demagoog. Zijn partij was klein en de concurrentie enorm. Hitlers geluk, politiek talent en een onmiskenbaar charisma zorgden ervoor dat hij de grijze massa ontsteeg.
Gerelateerde producten
geschiedenis

Florian Huber
Kind, beloof me dat je de kogel kiest
Op 30 april 1945 schoot Adolf Hitler zich in Berlijn een kogel door het hoofd. Op hetzelfde moment begaven zich tijdens het binnentrekken van het Rode Leger in het stadje Demmin honderden mensen naar rivieren en bossen om zich daar van het leven te beroven. Hele families werden weggevaagd, ouders doodden hun kinderen. Demmin is slechts één van de vele voorbeelden: in het hele land werden duizenden mensen bevangen door de zelfmoordepidemie. De massazelfmoorden van 1945 zijn een verdrongen hoofdstuk in de contemporaine geschiedenis. Vele tientallen jaren lang had niemand ook maar enige belangstelling voor het psychisch lijden van de achterblijvers en naaste verwanten. Huber belicht het verhaal van de gemoedsgesteldheid en gedachtewereld van de mensen in het Derde Rijk aan de hand van historische verslagen en onderzoek van hun geestesgesteldheid.Recensie
Historicus Florian Huber behandelt een lang onderbelicht gebleven aspect van de ondergang van het Derde Rijk in 1945. Terwijl de Russische legers vanuit het oosten Duitsland binnenvielen, steden in brand werden geschoten, vrouwen werden verkracht en inwoners massaal op de vlucht sloegen, pleegden duizenden Duitsers zelfmoord. Het stadje Demmin (Voor-Pommeren) stond model voor deze zelfmoordepidemie. Daar kozen 700 tot 1000 inwoners uit radeloze angst de dood door cyanide, verdrinking, ophanging of de kogel. De auteur baseert zich op dagboeken, brieven, verslagen en herinneringen. Na de beschrijving van de drama's te Demmin schetst hij een beeld van hoe het elders eraan toeging. Hij geeft ook een uitvoerig exposé over de roes van de eerste zes jaren van het Hitlerbewind en beschrijft hoe de Tweede Wereldoorlog de aanhangers tot misdaden dwong. Met Duitslands ondergang in 1945 spatten de illusies over Hitlers missie uiteen. Wat restte (naast angst voor vergelding), waren leegte en langdurig zwijgen. Een goed leesbare studie die past in de trend van historici om het lijden van gewone Duitsers te belichten.geschiedenis

Timothy Snyder
Zwarte aarde
De Holocaust staat gelijk aan de verschrikkelijke dood van miljoenen joden in de gaskamers. Maar nog voordat die gaskamers werden gebouwd, was het grootste deel van de Europese joodse bevolking al door de nazi's gedood in de landen ten oosten van Duitsland. In 'Zwarte aarde' geeft Timothy Snyder antwoord op de vraag wat Hitler beoogde met de bezetting van Polen, de Baltische staten en delen van de Sovjet-Unie. Hitler meende dat het Duitse volk op den duur zou verhongeren als er geen andere hulpbronnen werden aangesproken. Midden-Europa moest de graanschuur van Duitsland worden en het Duitse volk de 'Lebensraum' bieden waarop het recht had. In Hitlers paranoïde filosofie was dat een vrijbrief om de joodse bevolking op grote schaal uit te roeien. Zwarte aarde is een briljante en controversiële geschiedenis van de Holocaust. Snyder laat zien dat bepaalde ideeën en overtuigingen die in onze tijd leven dicht in de buurt komen bij de ecologische paniek die Hitler in de jaren dertig ertoe dreef zijn buurlanden binnen te vallen.Recensie(s)
De auteur is gespecialiseerd in de geschiedenis van de Holocaust in Oost-Europa en schreef daar al eerder het bekende 'Bloedlanden' (2011) over. Dit boek deed al wat stof opwaaien omdat het een visie geeft die niet eerder zo is geponeerd en niet door iedereen wordt gedeeld. Simpel gezegd draait de stelling van Snyder er om dat de Holocaust het meest 'perfect' kon worden uitgevoerd, dáár waar de staatsinstellingen waren vernietigd: in Oost-Europa en vooral in Polen waar eerst de Russen en daarna de Duitsers gebieden bezetten. En dus niet alleen (of vooral) door reeds bestaand antisemitisme. Daarnaast trekt Snyder de lessen van de Holocaust door naar het heden, zowel voor wat betreft de huidige situatie in Syrië maar ook betreffende de toekomstige klimaatverandering en de politieke problemen die daardoor worden veroorzaakt. Om de zoveel tijd komt dit soort boeken langs: belangwekkend om hun (nieuwe) theorieën die de auteurs dan verder dóórtrekken dan waarschijnlijk relevant is. Het boek is voorzien van enkele kaartjes in zwart-wit, eindnoten, een literatuuroverzicht en register.geschiedenis

Timothy Ryback
Hitlers eerste slachtoffers
Op 13 april 1933 krijgt de Münchener openbare aanklager, Jozef Hartinger, een telefoontje uit het kort daarvoor in gebruik genomen concentratiekamp Dachau. Vier gevangenen blijken te zijn neergeschoten. Op de vlucht, beweren de bewakers. Maar wat Hartinger aantreft - een met prikkeldraad afgezette kale vlakte, vier lijken gedumpt in een munitiehok, precisieschoten in het achterhoofd, alle vier joden - overtuigt hem ervan dat hier iets gruwelijks aan de hand is. 'Hitlers eerste slachtoffers' laat tot in de kleinste dramatische details, plaatsen, tijdstippen, mensen en gebeurtenissen zien hoe de Holocaust begon, en hoe die bijna gestopt werd. Dit is het verhaal van de eerste vier slachtoffers van de Holocaust en van de man die alles deed om hun SS-moordenaars te ontmaskeren.Over de auteur
Timothy W. Ryback is historicus en mede-directeur van het Institute for Historical Justice and Reconciliation in Leiden en woont in Parijs. --- Recensie: Ryback beschrijft met chirurgische precisie de weerzinwekkende extreem sadistische handelingen van de kampbewakers. Hans Steinbrenner, Vogel en kamparts Nürnbergk zijn namen die naast vele andere- in het geheugen van de lezer worden gegrift. 'Hitlers eerste slachtoffers' geeft een onthutsende inkijk in de wereld van nazi-Duitsland in de jaren vóór de Tweede Wereldoorlog, en in het bijzonder het jaar 1933. Het boek biedt de lezer een flinke verdieping van zijn historische besef en is goed leesbaar zonder gedetailleerde voorkennis. Het taalgebruik van de schrijver is helder en niet ingewikkeld met prettig leesbare zinnen, zij het dat de minutieus beschreven gewelddadige gebeurtenissen regelmatig de nodige walging oproepen. Dat is evenwel inherent aan het onderwerp van het boek.geschiedenis
