De onttovering van de waanzin

In de zestiende eeuw werd in West-Europa gedacht dat waanzin veroorzaakt werd door duivels en demonen of door organen en sappen uit het lichaam. Na 1700 werd waanzin aangemerkt als geestesziekte, In ‘De onttovering van de waanzin’ wordt verteld hoe tussen 1560 en 1700 in West-Europa werd gedacht over de werking van de menselijke geest en over waanzin in het bijzonder

Wat zijn gedachten, wat gevoelens, denken we met ons hoofd of ons hart, hebben we een ziel of is alles lichamelijk, wat zijn visioenen? – dat zijn de vragen waarover het hier gaat. In een dikke eeuw veranderden de antwoorden radicaal. De moderne psychologie ontstond in de tijd van de ondergang van het magisch universum en de opkomst van de moderne wetenschap. Met voorbeelden van duiveluitdrijvingen en autobiografische verslagen van waanzinnigen zelf, traceert Marius Engelbrecht deze ontwikkeling. Telkens stelt hij zich de vraag: zijn we niet ook belangrijke inzichten kwijtgeraakt?